นอกจากวิธีการเตรียมกล่องล่อแบบพื้นฐานแล้ว ยังมีเทคนิคพิเศษบางอย่างที่ช่วยเพิ่มโอกาสในการล่อชันโรงได้มากขึ้น ดังนี้:
กล่องไม้เก่า: กล่องไม้เก่าที่เคยใช้เลี้ยงชันโรงมาก่อน หรือกล่องไม้ที่ผ่านการใช้งานมาแล้ว จะมีกลิ่นของชันโรงติดอยู่ ซึ่งเป็นกลิ่นที่ดึงดูดชันโรงได้ดีกว่ากล่องใหม่ ถ้าเป็นกล่องที่เคยเลี้ยงชันโรงขนเงินมาก่อน ยิ่งมีโอกาสสำเร็จสูง ไม้ที่ชันโรงชอบ: ชันโรงบางชนิดชอบไม้บางชนิดมากกว่า เช่น ไม้ขนุน ไม้มะขาม ไม้จันทร์ผา ฯลฯ ลองศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับชนิดไม้ที่ชันโรงขนเงินชอบ แล้วเลือกใช้กล่องที่ทำจากไม้ชนิดนั้น
สร้างโพรงจำลอง: ชันโรงขนเงินชอบทำรังในโพรงไม้ ลองสร้างโพรงจำลองภายในกล่อง โดยใช้ไม้หรือวัสดุอื่นๆ เพื่อให้ชันโรงรู้สึกเหมือนอยู่ในสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย และกระตุ้นให้เข้ามาทำรัง ใส่วัสดุทำรัง: ใส่เศษใบไม้แห้ง ขี้เลื่อย หรือวัสดุอื่นๆ ที่ชันโรงใช้ทำรัง ลงไปในกล่อง เพื่ออำนวยความสะดวกให้ชันโรง และกระตุ้นให้เข้ามาสร้างรัง ทาพรอพอลิส: นอกจากขี้ผึ้งแล้ว พรอพอลิสก็เป็นสารล่อชันโรงได้ดีเช่นกัน ลองทาพรอพอลิสบริเวณทางเข้า และภายในกล่อง เพื่อเพิ่มความน่าสนใจ
วางใกล้รังเดิม: ถ้ารู้ว่าบริเวณใดมีรังชันโรงขนเงินอยู่ ให้วางกล่องล่อไว้ใกล้ๆ รังนั้น เพราะเมื่อรังเดิมมีประชากรมากขึ้น ชันโรงกลุ่มใหม่จะแยกตัวออกมาหาที่สร้างรังใหม่ และมีโอกาสเข้ามาอยู่ในกล่องล่อของเราได้ วางในทิศทางที่เหมาะสม: ควรวางกล่องล่อให้หันหน้าไปทางทิศตะวันออก หรือทิศใต้ เพื่อรับแสงแดดอ่อนๆ ในตอนเช้า และหลีกเลี่ยงแสงแดดจัดในตอนบ่าย พรางกล่องล่อ: ใช้ใบไม้ หรือวัสดุอื่นๆ พรางกล่องล่อให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อม เพื่อไม่ให้ดูโดดเด่นจนเกินไป และทำให้ชันโรงรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น
อดทนรอคอย: การล่อชันโรงต้องใช้ความอดทน บางครั้งอาจใช้เวลาหลายเดือนกว่าชันโรงจะเข้ามาทำรัง อย่าเพิ่งท้อแท้ และควรหมั่นตรวจสอบกล่องล่อเป็นประจำ สังเกตพฤติกรรมชันโรง: สังเกตว่ามีชันโรงชนิดอื่นเข้ามาสำรวจกล่องล่อหรือไม่ หรือมีสิ่งรบกวนอื่นๆ เช่น มด แมลงสาบ หรือไม่ ถ้ามี ควรแก้ไขปัญหาเหล่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น