มาเริ่มต้นล่อชันโรงขนเงินจากธรรมชาติกันเลย! ขั้นตอน 1-2-3 มีดังนี้:
กล่องล่อ: กล่องไม้หรือกล่องโฟมก็ได้ ขนาดไม่ต้องใหญ่มาก (ประมาณ 20x20x20 ซม.) เจาะรูขนาดเท่ากับนิ้วก้อย หรือประมาณ 1 ซม. 2-3 รู กระจายรอบกล่อง เพื่อให้ชันโรงเข้าออกได้ และระบายอากาศได้ดี ถ้าใช้กล่องไม้ควรอุดรอยรั่วตามมุมกล่อง เพื่อป้องกันแสงและแมลงอื่นๆ เข้าไปรบกวน สารล่อ: สำหรับชันโรงขนเงิน สารล่อที่ได้ผลดีที่สุดคือ ขี้ผึ้งชันโรงขนเงิน โดยนำไปทาด้านในกล่อง โดยเฉพาะบริเวณรอบๆ รูทางเข้า ยิ่งกลิ่นขี้ผึ้งเข้มข้น ยิ่งมีโอกาสล่อชันโรงได้มากขึ้น ถ้าหาขี้ผึ้งขนเงินไม่ได้จริงๆ สามารถใช้ขี้ผึ้งจากชันโรงชนิดอื่น หรือสารล่อชันโรงสำเร็จรูปแทนได้ แต่อาจได้ผลน้อยกว่า
แหล่งที่ชันโรงชอบ: ชันโรงขนเงินมักทำรังตามโพรงไม้ ซอกหิน หรือตามบ้านคน สังเกตดูว่าบริเวณไหนมีชันโรงขนเงินบินผ่านบ่อยๆ หรือเคยเห็นรังชันโรงขนเงินมาก่อน บริเวณนั้นก็มีโอกาสล่อชันโรงได้มาก สภาพแวดล้อม: เลือกตำแหน่งที่ร่มรื่น ไม่โดนแดดจัด ไม่โดนฝนสาด และมีแหล่งน้ำสะอาดใกล้ๆ ความสูง: ควรวางกล่องล่อสูงจากพื้นประมาณ 1-2 เมตร เพื่อป้องกันมดและสัตว์อื่นๆ รบกวน
การวางกล่อง: วางกล่องล่อให้มั่นคง ไม่โยกเยก ถ้าเป็นไปได้ควรยึดติดกับต้นไม้ กำแพง หรือเสา เพื่อป้องกันการหล่น การรอคอย: การล่อชันโรงต้องใช้ความอดทน อาจใช้เวลาเป็นสัปดาห์ หรือเป็นเดือน ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง เช่น ความอุดมสมบูรณ์ของอาหาร จำนวนชันโรงในธรรมชาติ ฯลฯ การตรวจสอบ: ควรตรวจสอบกล่องล่อเป็นประจำ สัปดาห์ละครั้ง หรือสองสัปดาห์ครั้ง โดยสังเกตว่ามีชันโรงเข้ามาสำรวจหรือไม่ ถ้ามีชันโรงเข้ามาทำรังแล้ว ให้รอจนกว่ารังจะแข็งแรง มีประชากรมากพอ จึงค่อยย้ายไปยังกล่องเลี้ยงจริง
ภายในกล่องล่อควรมีวัสดุสำหรับทำรัง เช่นเศษใบไม้แห้ง ขี้เลื่อย เพื่อให้ชันโรงขนเงินสามารถสร้างรังได้ง่ายขึ้น ช่วงเวลาที่เหมาะสมในการวางกล่องล่อคือช่วงฤดูดอกไม้บาน เพราะชันโรงจะมีอาหารอุดมสมบูรณ์ และมีโอกาสแยกรังสูงกว่าช่วงอื่นๆ ถ้าไม่ได้ผล ลองเปลี่ยนตำแหน่งวางกล่องล่อ หรือลองใช้สารล่อชนิดอื่นๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น